Ο Ερντογάν γκρεμίζει ιστορικά και ελληνικά κτίρια στην Κωνσταντινούπολη!

«Η Κωνσταντινούπολη διαγράφει την ιστορία της στο όνομα της αναγέννησης»

   Ένα κολοσσιαίων διαστάσεων κατασκευαστικό πρόγραμμα υπόσχεται να δώσει νέα εμφάνιση και μορφή στην Κωνσταντινούπολη, καταστρέφοντας όμως συνοικίες και δεκάδες ιστορικά κτίρια όπου έμεναν Έλληνες.

    Σύμφωνα με δημοσίευμα της Guardian, με τίτλο «Η Κωνσταντινούπολη διαγράφει την ιστορία της στο όνομα της αναγέννησης», οι Τουρκικές αρχές έχουν βάλει σε εφαρμογή ένα τεράστιο project που έχει στόχο να αλλάξει την φυσιογνωμία της Πόλης. Για παράδειγμα, στην γειτονιά Tarlabasi οι μπουλντόζες και οι εργάτες προχωρούν γοργά στην κατεδάφιση δεκάδων κτιρίων που άνηκαν σε Έλληνες, παρά τις αντιδράσεις από μέλη της τοπικής κοινότητας, αρχιτέκτονες και ανθρωπιστικές οργανώσεις, που ζητούν τη διατήρησή τους.

    Συνολικά, στο πρόγραμμα έχουν ενταχθεί 278 κτίρια προς κατεδάφιση. Πολλά από αυτά χρονολογούνται από τον 19ο αιώνα αλλά αυτό δεν φαίνεται να ενοχλεί τις Αρχές, σύμφωνα με την Guardian, που επικαλούνται τη σεισμική επικινδυνότητα αλλά και την ανάγκη για ανάπτυξη της πόλης. Στη θέση τους θα δημιουργηθεί ένα φαραωνικό σύμπλεγμα που θα περιλαμβάνει σπίτια, γραφεία αλλά και ένα ολόκληρο εμπορικό κέντρο.

    Δεν είναι όμως μόνο η ιστορική συνοικία του Tarlabasi που «αναμορφώνεται». Η Τουρκική κυβέρνηση τρέχει με φρενήρη ρυθμό παρόμοια κατασκευαστικά projects σε ακόμα 50 γειτονιές της Κωνσταντινούπολης. Ο συνολικός προυπολογισμός των έργων μόνο για το 2012 αγγίζει τα 3,5 δισ. ευρώ (ή το 10% του ελληνικού χρέους αν προτιμάτε).

    Ηδη η πρώην γειτονιά των Ρομά, το Sulukule, έχει εξαφανιστεί από το χάρτη, δίνοντας τη θέση της σε μοντέρνα κτίρια και σπίτια οθωμανικού στυλ, ενώ το υπουργείο Μεταφορών μελετά την κατασκευή μιας τρίτης γέφυρας στο Βόσπορο.

    Και ο πρωθυπουργός Ρετζεπ Ταγίπ Ερντογάν πλειοδοτεί στο αναπτυξιακό πυρετό της Πόλης, υποσχόμενος ένα… κανάλι 40 χιλιομέτρων που θα συνδέει τη Μαύρη Θάλασσα με το Μαρμαρά, αλλά και την κατασκευή… δύο νέων «πόλεων» στις όχθες του Βόσπορου που κάθεμια από αυτές θα μπορεί να στεγάσει 1 εκ. κατοίκους!

    Για να αντιμετωπίσει τις αντιδράσεις από τις τοπικές κοινότητες και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, που δεν καλοβλέπουν πάντα αυτά τα αναπτυξιακά projects, η τουρκική κυβέρνηση ετοιμάζει έναν νόμο «έκτακτης ανάγκης» που ουσιαστικά θα δίνει πλήρη εξουσιοδότηση στον πρωθυπουργό και το υπουργείο Οικιστικής Ανάπτυξης να αποφασίζουν ποιες περιοχές θα αναπτυχθούν και πως.

    Και για να γίνει πιο σαφές, ο νόμος θα επιτρέπει να παρακάμπτονται όλοι οι κανονισμοί για το περιβάλλον, δίνοντας στο δικαίωμα στην κυβέρνηση να κηρύττει ολόκληρες περιοχές ως «ζώνες υψηλού κινδύνου». Οι κάτοικοι που μένουν εκεί θα έχουν δύο μόνο επιλογές: ή να γκρεμίσουν τα σπίτια μόνοι τους ή να αφήσουν το κράτος να τα γκρεμίσει με ένα μικρό οικονομικό αντάλλαγμα…

Mικρή Ελλάδα

    Το Ταρλάμπασι οικίσθηκε από Eλληνες στα μέσα του 19ου αιώνα και εξελίχθηκε στη μεγαλύτερη ελληνική περιφέρεια του Πέραν. Αποτελούσε μετάβαση, γεωγραφικά και κοινωνικά, από τη χλιδή του Σταυροδρομίου στη «χωριάτικη» ατμόσφαιρα των Ταταούλων στον απέναντι λόφο. Οι Ελληνες που δεν είχαν την οικονομική ευχέρεια να κατοικήσουν σε ένα από τα πολυτελή μέγαρα του Σταυροδρομίου, θέλησαν να μιμηθούν τον εξεζητημένο τρόπο ζωής του στις πλαγιές που κατηφόριζαν στο Ρέμα των Ταταούλων (Ντολάπντερε).

    H περιοχή διακρινόταν σε δύο ζώνες. Στα πολυώροφα μέγαρα του Aνω Ταρλάμπασι, προέκτασης του Σταυρο-δρομίου, κατοικούσαν ιατροί, καταστηματάρχες, μποέμ. Οι δρόμοι του είναι οι «σκοτεινοί, στενοί δρόμοι του Πέρα» στους οποίους αναφέρονται η Μαρία Ιορδανίδου και ο Γιώργος Θεοτοκάς, κάτοικοι κάποτε της περιοχής. Ο εκλεπτυσμός της Μπελ Επόκ αρχιτεκτονικής και η εγκατάλειψη έκαναν τον Κ. Σταματόπουλο να μιλήσει για «απέραντη νεκρόπολη των αρχών του εικοστού αιώνα».

    Στις εισόδους (αντρέ) των μεγάρων συχνά στοιβάζονται κοτέτσια και πλυντήρια που προορίζονται για κοινή χρήση πολλών νοικοκυριών. Χαμηλότερα κυριαρχούν στενά τριώροφα σπίτια με τα σκεπαστά μπαλκόνια (σαχνισιά) στον δεύτερο όροφο. Τα περισσότερα ανάγονται στα τέλη του 19ου αιώνα. Στην περιοχή, που συνόρευε με το Ρεύμα των Ταταούλων και τις κακόφημες γειτονιές των τσιγγάνων, έμεναν Ρωμιοί μικροαστοί, η ραχοκοκαλιά των Ελλήνων του Πέραν.

Πηγή: 24ωρο